Манай гэрийхний хөгжилтэй явдлуудаас...

Намайг 10-н жилд сурагч байхад Өндөрхаан хотод олон нийтийн гүйлтийн арга хэмжээ (нэгэн ёсны тэмцээн) болсон юм. Спортын хорооноос зохиосон олон нийтийн гүйлтийн зам нь Өндөрхааны төвд байдаг Аймгийн Захиргааны өмнөөс Спортын заал хүрэх тэгш өнцөгт хэлбэртэй цэцэрлэгийг тойрох байв. Энэхүү цэцэрлэг нь нилээн том, бусад аймгуудын төвд энэ цэцэрлэгтэй дүйцэхүйц хэмжээний цэцэрлэгийг олохгүй л болов уу. Төсөөлөөд өргөнөөрөө 50 метр, уртаашаа 200аад метр гэвэл гүйлтийн тэмцээн нь 500 метрийн зайнд болсон хэрэг л дээ. Хэд тойрсныг санахгүй байна.
Багш нар оролцсон юм уу, эсвэл тамирчдын баяр байсан ч юм уу.. Манай аав тэрхүү гүйлтйн тэмцээнд оролцоод би балиашиглахаар очив оо. Тэр үед ч олон нийтийн арга хэмжээнээс хоцордоггүй, бас хоцроодоггүй байлаа шүү дээ... :)

Олон нийтийн гүйлтэд оролцож буй аавыгаа хараад балиашиглах, баярлах биш бараг л найз нараасаа ичлээ. Аавын минь нүүр нь байдгаараа улайчихсан. Зөвхөн хамар нь харагдаад л.. Гарынхаа алгыг тас атгаад цээжиндээ наачихсан мөрөөрөө савлаад л бараг л өвдөг өндөр авчихсан их л ч хичээгээд "гүйж" байна аа. Аавыгаа ч ингээд унаж аймгийнхний, манай найзуудын өмнө булайгаа дэлгэх нь дээ гэж бодсон гээч. Ашгүй аав барианд орчихлоо. Тэр хэддүгээрт орсон энээ тэрээ ч яахав гол нь аав минь холын зайд гүйгээд барианд орчихсон...

Аав гүйлтийн арга хэмжээнд орсондоо их сэтгэл хангалуун гэртээ ирсэн байх. Харин би гэртээ оронгуутаа л ээждээ аавыг ховлолоо. Тэгсэн ээж инээд алдаж байгаад л "хүний өмнө шившгээ тарих нь дутаа юу даа, хүүхдээ ичээгээд л" гэж аавд хэлээд, над руу болохоор "аав чинь гүйж чадахгүйгээ байж сэнтэглээд л, барианд орсон нь яамай даа" гэж авдаг байгаа...

Би аавдаа хэрхэн харагдсаныг нь хэллээ л дээ: "Таны амьсгаа боогдоод яг унах гэж байгаа юм шиг. Уруулаа тас жимийчихсэн, хамар тань байдгаараа сарталзаад л, нүүр нь час улаан. Яг робот шиг, тэгээд бас өвдөг өндөр авчихсан холын зайд гүйж байгаа юм даа". Үүнийг сонсоод ээжийн бах нь ханаж байгаа бололтой аавыг шоолж хөхрөөд л...

Тэгсэн аав "жинхэнэ гүйлтийн техник чинь тэр байхгүй юу, хамраараа зөв амьсгалаад, гараа зөв энгэртээ авч, өвдгөө өндөр өргөж шидэхэд хөл хол хаягдаад зайг амархан хороодог, би ч хурдан гүйсэн шүү" гэдэг байгаа...Аав минь яагаад 500 нь метр зайд тасралтгүй амаа тас жимийж зөвхөн хамраараа амьсгаа авч гаргаад, өвдөг өндөр авчихсныг мэдлээ. Гүйж байгаа хүн тэгж амьсгалааар нүүр нь час улаан болохгүй яахав дээ. Яадаж байхад цагаан царайтайг хэлэх үү.. Бас хөгшин...

Аавыг минь харсан ч болоосой.... Хэхэ... Би аавыгаа гүйлтийн тэмцээнд дахин бүү ороорой гэж гуйж билээ...