2009-07-28

Секст зориулж Монголоос хулгайлсан (сонины мэдээлэл)

Уг нь бол сонин.мн дээр байсан юм. "Монголоос сексийн төлөөнөө хулгайлагдагсад” гэсэн гарчигтай. Англи хэлтэй Үнэн сонины сэтгүүлч уншаад "залхуураад" орчуулсангүй, тэгээд би чадлаараа монголчилж байгаа ухаантай

Хууран мэхлэлт, янхандалт, гэмт хэрэг: Хүний наймааны харанга
By Mitch Moxley — Special to GlobalPost
Published: July 21, 2009 22:43 ET
Updated: July 22, 2009 22:43 ET-A +AULAN BATOR, Mongolia – Nomin wanted to go to college.

Гурван жилийн өмнө, Улаанбаатартаа сургалтын төлбөр төлөх чадваргүй Завханы уугуул нэгэн бүсгүй (Номин) нэгэн сонин дээрээс Солонгост сургалт үнэгүй, амьдралын өртөг зардалгүй сургах тухай зарлалыг олж уншсан байна. Түүнээс зөвхөн 10н жилийн диплом, гадаад паспорт байхыг шаарджээ. Өөрийн бичиг баримтыг нутагт нэгт, магадгүй нэгэн сургуульд ажилладаг болох гэр бүлд өгч улмаар долоо хоногийн дотор Солонгосыг мөн хоёр залуухан бүсгүйн хамт зорьсон байна.
Солонгост хүрэлцэн ирсний дараа нөгөө хосууд "сургуульд орох цаг нь болоогүй, эсвэл одоохондоо дэмий, сургалт эхэлтэл шөнийн цэнгээний газар ажиллах хэрэгтэй" гэж хэлснийг Номин (жинхэнэ нэр нь биш) ярьжээ. Мөн "Бүгд л солонгосоор яриад бид юу болоод байгааг мэдэхгүй гайхацгааж байв" хэмээн 25-н настай тэрбээр Улаанбаатарын нэгэн зогсоол дээр ярилцлага өгчээ.

Нөгөө охидууд Чежу арал дээр хүргэгдэж, жижиг байранд цоожлогдон, зодуулж нүдүүлж дарамтлагдсны улмаас тэндхийн нэгэн цэнгээний газар бие худалдсан, хүчирхийлүүлсэн байна. 3н сарын дараа тэрхүү цэнгээний газартаа нэгэн Монгол наймаачин (бизнесмэн)-тай учирч, түүний туслалцаатайгаар угаалгын өрөөний цонхоор оргон зайлж, яаж ийж байгаад Сеулд очин, улмаар Монголдоо эргэж иржээ. Номингийн гэр бүл түүнд учирсан явдлыг өнөөг хүртэл мэдээгүй л байгаа.

3000-аас 5000 орчим Монголчууд жилд хүний наймааны золиос болдог гэсэн төрийн бус байгууллагын (NGO) мэдээлэл байдаг байна. Ихэвчлэн эмэгтэйчүүд болон хүүхдүүд сексийн наймааны бай болдог аж. Тэд шөнийн цэнгээний газар ажиллах болон иллэг массаж хийх гэсэн халхлалтанд хулхидагдан орчин үеийн хүн боолчлолын системд гулган ордог. Тэдний паспортыг нь хураан авч "зардал, өр дарах" нэрийн доор цоожлон авдаг байна.

Зарим нь, Номин шиг зугтааж амждаг. Гэвч ихэнх нь мөнгө, бичиг баримт болон туслалцаа дэмжлэггүйгээр хичнээн ч жил юм тэндээ хадагддаг. Ихэнх нь зодуулж нүдүүлэн, хүчээр хар тамхи, мансууруулах бодис хэрэглэн хэрэглэн, хүчиндүүлэн мөн цааш дамжин зарагддаг байна. Тэд Бээжингийн цэнгээний газруудад, Макаогийн саунуудад, Эрээний "нүхнүүдэд" ажилладаг аж.

"Хүний наймааны хэрэг их эрчтэй хөгжиж байна" хэмээн төслийн удирдагч Эрдэнэчулууны Амгалан (a project officer at the Human Security Policy Studies Center) хэлж байна. " Залуу бүсгүйчүүд, хүүхнүүд "тэнд" эндээс сайхан байгаа мэт итгэдэг. Гэвч "тэндээ" очоод тамын орчинг мэддэг. Зүгээр л боолчууд болно."


АНУ-ын (U.S. State Department’s 2009 Trafficking in Persons Report, released in June) тооцоогоор 2009 оны байдлаар Монголын хүний наймааны "золиосууд" Герман, Израйл, Арабын Нэгдсэн Эмират Улс гэх мэт олон улсад тархан нэмэгдсэн байна. Монгол хүүхнүүдийн гадаад "зуучлал"-ын гэр бүл, ихэвчлэн Солонгосчуудтай хийсэн гэрлэлт нь "эсрэгээр" эргэдэг байна.

Traffickers pray on the desire for a better life. Some are friends and relatives of the victims, who are generally uneducated and desperate for a way out of poverty. Targets are often prostitutes who are misled about pay and working conditions; others are recruited by advertisements in newspapers or on late night TV. Сүүлийн үеийн тооцоогоор, 19н бүсгүй "нислэгийн үйлчлэгч" нэрийн доор Хятадад наймаалагдсан байна.

“These girls are poor. They see other girls wearing nice clothes, going to school. They want that too,” says Anya Manga, coordinator with the Children and Young People’s Protection and Development NGO, which raises awareness about trafficking with at-risk youth. “They want to go abroad. They think they can get more money there. So they look for people who can take them there. That’s when people take advantage of them.”

Repatriated women suffer physically and emotionally; many are forced to seek medical treatment for sexually transmitted diseases and depression. They are often shunned by their family and society. With no work experience and few options, many return to prostitution or become traffickers themselves. This is trafficking’s vicious circle.

The Mongolia Gender Equality Center, an Ulan Bator NGO, provides shelter, counselling and a path to vocational training for repatriated trafficking victims. According to Ganbayasgakh Geleg, the GEC’s head, the group helped about 25 victims from 2003 to 2007; since then, it’s worked with more than 115. “The girls are traumatized. They are very stressed,” she says. “There’s risk of becoming a trafficker. Risk of being trafficked again. Suicide.”

Other than the GEC, trafficking victims have few options when they return home. The Mongolian government still does not fully comply with the minimum standards for the elimination of trafficking, the State Department report says. There remains no stand-alone anti-trafficking law, and although the government cooperates with NGOs, it doesn’t provide adequate assistance to victims. Poverty and unemployment, meanwhile, remain rampant.

That leaves trafficking victims like Nomin vulnerable. Since returning to Mongolia from her Korean nightmare, she worked briefly on a pig farm and has now returned to Ulan Bator to look for employment. She remains without a job, but was offered one — at a Korean hostess bar.

Одоохондоо тэрбээр хамаатнуудтайгаа хамт ядуухан хороололд (амьдралаар) амьдарч байна.

"Ирээдүйдээ их сургуульд суралцаж төгссөний дараа жирийн ажил олж хийнэ" гэж тэрээр хэллээ. Мөн "Би мэдэхгүй байна аа. Ер нь ажил олоход хэцүү" гэж нэмлээ.


үлдсэнийг нь маргааш. хэхэ энэхүү мэдээллийг бичсэн нэгэн мэргэжлийн (болов уу) сэтгүүлч "залхуурч" байхад сэтгэлээсээ зүтгэсэн би яагаад залхуурч болохгүй гэж!

No comments: