2008-07-19

7-н сарын эхээр ДС явснаа оруулахаа "мартчихаж"...

ДС-д очоод хоёр хоносон. Сайхан явсаан... Наадмаар тааруулах гэхээр болж өгөхгүй байсан юм. Уг нь "монгол" наадмаа үзсэн бол сайхан л байх байсан байх. Гэхдээ зүгээрээ, наадамгүй 3н жилийг өнгөрөөгөөд бүр дасчихаж...


Охинтойгоо буудалд буугаад өдөрт нь ганц хоёр газруудаар орлоо. Уг нь тэнд монголчууд байраа "буудал" байдлаар хөлсөлдөг гэж сонсож байсан боловч надад таних хүн бараг байхгүй тул олж чадсангүй. Тэгээд ч урьдаас бэлдээгүй тул олдох ч боломж байсангүй. Хэрвээ буудалд буугаагүй тэгж зохицуулсан бол надад хямдралтай, монгол хүнд ашигтай байх байсан байхаа. Нөгөө талаас нь энэ удаад буудалд буун охиноо амьдралд сургахыг хичээсэн юм. Бас буудалд буухыг сургачих бодолтой. Тэгвэл ирээдүйд өөрт нь хэрэг болно. 5-н одтой буудалд бууж байсантайгаа харьцуулбал ч өөр л дөө, гэхдээ буудал бол буудал. Буудал гэснээс энд тэнд явах бол чадаж л байвал буудалд буухыг боддог. Зардал нь илүү тусах боловч хэн нэгэнд дараа болохгүйгээр байвал надад амар байдаг юм. Ер нь аав ээждээ ч, эгч дүү нартаа, хэнд ч дараа болохгүй өөрийгөө авч явж (зөв шүү дээ) чадаж байвал зөв гэж бодож явдаг. Буруу эсэхийг нь би өөрөө мэдэхгүй, гэхдээ надад бол зөв санагддаг...

Энэ удаад хуушуурдах сэтгэл төрөөгүй тул хуушуурдсангүй. Гэхдээ тэнд монгол хоолны газарт орох юмсан гэж бодож л явлаа.

Сайхан хүмүүстэй танилцаж, уулзсан...

"
Нolocaust"-ын музейг охиныхоо захиалгаар үзэв. Өвөрдмөөр ч юм билээ. Дөрвөн давхар байшингийн үзмэрүүдээс хамгийн сүүлийн танхимд хүн гэж ямар аугаа болохыг үнэхээр биширлээ. Тэрхүү танхимд өөрийнхөө амь насаар дэнчин тавиад амь алдах, зодуур нүдүүр, тагнах турших гээд аюулыг сөрөн байж еврей хүмүүсийн амийг аварч байсан тухай зураг бүхий тайлбар бүхий үзүүлэн байсан. Бүгдийг нь харсны дараа ийнхүү эгэл жирийн, төрөл бүрийн мэргэжлийн, насны, үндэстний хүмүүсээс тийм их зориг, тэвчээр гарсан гэдгийг бодоод үнэхээр биширсэн... Би бүр тэнд танилцуулгуудыг уншаад л зогсмоор байлаа...

ДС-д баярын буудлага, шоуг үзэхээр явсан ухаантай. Даанч баярын хэд хоногт бороотой гэсэн тул зорилгоосоо ухраад замын дундаас өөр тийшээ хазайж нэг хоноод гэртээ ирсэн болно. Найзтайгаа хамт ганц шилийг хувааж, монгол дуунуудаа гитардан дуулж (уянгалуулж ;) шөнө дунд хүргээд унтаж амарсан....

Андуураагүй бол нийтдээ 1200 mile буюу 1931.2128 км давхисан байх ...


No comments: